Misafir 1

 Misafir 1


Bahçede uğraştıktan sonra epeyi yorulmuştular. Vakit ikindiyi geçmesine rağmen hava hala bunaltıcı sıcaktı.

-Epey yoruldun sana bir kahve yapayımı ?

-İyi olur hanım,iyi olur.

Yaşlı adam şöyle doğruldu ve çebinden mendilini çıkarıp terliyen yüzünü silerken aynı zamanda da denizden gelen serinliği yakalamıya çalışyordu.

-Bunaltıcı bir sıcak var bugün diye içinden geçirdi.

Bir müddet hiçbir şey yapmadan elindeki bel küreğine dayanarak etrafı seyre daldı.

-Kahven hazır, dedi karısı

-Geliyorum hayatım, diye cevap verdi yaşlı adam.

Yavaş yavaş elindeki bel küreği ile evinin ön kısmındaki kamelya’ya doğru yürüdü. Elindeki bel küreğini kamelya’nın kıyısında dayadı,mendiliyle terini silerek kamelya’da sekinin üstündeki mindere oturdu. Hanımıda hemen önündeki masaya yaşlı adam ve kendisi için hazırladığı kahve fincanlarını bıraktı.

-İyi olmuş kendinede yapmışın dedi yaşlı adam.

-Birlikte içeriz diye düşündüm dedi kadın.

Hem mis gibi kahvelerini içiyorlar hemde önlerinde uzanan denizi seyrediyorlardı.

-Bak sıcaktan bunalanlar nasıl kendini denize atmışlar.

-Öyle bey,hani utanmasam bende kendimi üstümdekilerle denize bırakıvereceğim.

-Sende böylece bırakıver madem kanedini hatun.

-Hadi canım sende bu yaştamı ?

-Ne varmış yaşında hayatım.

-Şaka yapıyorsun herhalde..

Yaşlı adam kahvesini yudumlarken bir yandanda gülmeye başladı.

-Gülersin ya, biraz daha genç olsam elbiselerimde dalardım ama bu yaşta bana gülerler.

-Hadi canım kim gülecekmiş,gülsem gülsem ben gülerim.

Yaşlı kadın yanında bulunan küçük minderi yaşlı adama doğru atacak gibi yaptı atmadı.

-Allah razı olsun hanım bu kahve iyi geldi,hani bayağıda yorulmuşum.

-Afiyet olsun bey..

Çok uzun zaman olmuştu buraya geleli. Bir zamanlar başlarından geçen olaylardan sonra adam ikinci eşiyle birlikte doğup büyüdüğü yerden uzaklaşmak,kendine yeni bir yaşam ortamı yaratmak için bu deniz kıyısında 5-6 dönümlük bahçe alıp etrafını tel örgüyle çevirip buraya da küçük ama sevimli bir ev yapıp bundan sonra kalan hayatlarını burada geçirmeye karar vermişlerdi. Evine yakın yerede bir boru çaktırarak bahçenin ihtiyacı olan suyu karşılıyorlardı.

Birkaç zeytin, elma,erik,kiraz,çeviz ağacı vardı. Kalan kısımda ise domatesten, kabağa, fasulyeden patlıcana kadar hertürlü sebzeyi ekiyorlar tüm yaz boyunca bunlarla uğraşıyorlardı.

-Ne kadar zaman oldu bey.

-Ne,ne kadar zaman oldu hanım?

-Görmiyeli ?

Yaşlı adam oturduğu yerden şöyle bir doğruldu altındaki ayaklarını değiştirdi ,yüzünü eşine doğru çevirdi, baktı baktı….

-Boş ver hanım,ne kadar zaman olursa olsun ben unuttum..

Hanımı bir şey söylemeden bir müddet kocasının yüzüne uzun uzun baktı sonra gözlerini denize kaydırdı ve derinden gelen fısıltı gibi bir sesle,

-Unuttum diyorsan unutmuşsundur, dedi.

Bir müddet konuşmadan denizi,denizde serinlemeye çalışan insanları seyrettiler.

-Selamünaleyküm !

Sesin geldiği tarafa baktıklarında az ileride elindeki kaskı ile genç bir adam dikiliyordu.

-Aleyküm selam evlat Aleyküm selam. Yaşlı adam yerinden kalkarak gence doğru yürüdü.

-Rahatsız ediyorum ama,

-Buyur evlat buyur ne rahatsız etmesi gel buyur buyur..

Yaşlı kadında onlara doğru gelmişti.

-Sabahtan beri motor üstünde geziyorum.Buradan geçerken sizi böyle dinlenirken görünce izniniz olursa bende biraz dinlenirim diye düşündüm..

-İyi düşünmüşün evlat iyi düşünmüşün.Gel şöyle kamelya’nın altına gel.

-Sağol dede,dede dedim ama ?

-Bu yaştan sonra bana başka ne denirki evlat tabi dede denir.

-Hoş geldin evladım dedi yaşlı kadın.

-Hoş bulduk nineciğim dedi delikanlı.

Delikanlı elindeki kask’ı masanın üstüne koyup yaşlıların karşısına edeplice oturdu.

-Nereden böyle evlat ?

-Canım sıkıldı da bu güzel Pazar günü bu sıcakta yapacak bir şey bulamadım, atladım motora dolaşıyorum.

-Nereden geliyorsun evlat ?

-Nereden geldiğimin ne önemi var dede,sabahtan çıktım şimdide dönüyorum.

-Motorda giderken motorun yaptığı rüzgar insana iyi gelir ama kendini korumasan sonra öyle bir çarparki..

-Öyle dede öyle,dedi genç.

-Bak oğlum madem sabahtan beri yoldasın karnın açtır senin dedi yaşlı kadın.

Genç bir an sessiz kalmayı tercih edince,

-Tabi açtır hanım hem delikanlıya hemde bize bir şeyler hazırlada birlikte atıştıralım dedi yaşlı adam.

-Zahmet olmasın dedi genç adam.

-Ne zahmetiymiş,şimdi hazırlarım dedi yaşlı kadın ve yavaş yavaş kalkıp eve girdi.

Bir müddet genç adamla yaşlı adam konuşmadan denizi ve bir birlerini seyrettiler.

-Dede,buradamı oturuyorsunuz

-Evet evlat burada oturuyoruz.

-Buradamı doğup büyüdünüz yoksa sonradan mı gelip buraya yerleştiniz ?

-Çok uzun bir hikaye bu evlat, biz aslında çok seneler önce senin gibi buraya epeyi uzak bir yerden geldik.Burayı satın alarak hanımımla birlikte ömrümüzün kalan kısmını huzur içinde burada geçirmeye karar verdik.

-İyi seçim yapmışınız dedi genç adam.

Bir müddet sessizlik oldu.

Yaşlı kadın evi kapısında elinde siniyle görününce genç delikanlı yerinde kalkıp yaşlı kadına yardım için elindeki siniyi almak için yürüdü.

Yaşlı kadın,

-Zahmet olacak evladım,bırak dediysede delikanlı

-Ne zahmeti nineciğim zahmetmi olurmuş asıl ben size zahmet veriyorum diyen genç adam siniyi alıp masaya koydu.

Kadın sininin içindekileri masaya bırakırken delikanlı,

-Hakikaten açıkmışım dedi..

-Senin bahanenle bizde yiyeceğiz ,sabahtan beri bahçede hanımla birlikte çalışıyoruz epeyi yorulmuşuz böylece dinlenirizde dedi yaşlı adam.

Delikanlı hem yemeğini yiyor hemde yaşlı adamla eşini seyrediyordu. Yaşlı adamla eşi de hem yemek yiyorlar hemde onun yemek yiyişini fark ettirmeden seyrediyorlardı.

-Çocuklarınız torunlarınız kimbilir burayı ve sizi ne kadar seviyorlardır dedi genç adam.

Yaşlı adamla karısı bir müddet birbirlerine baktılar baktılar…

-Pot kırdım galiba özür dilerim dedi delikanlı.

-Yok yok dedi yaşlı adam.

-Ne bileyim öyle içimden geliverdi de sordum,ama bellikli bu soru sizi üzdü dedi genç adam.

-Hayatın insana ne zaman nerede ne haızladığı hiç belli olmuyor. Bir bakıyorsun hayat öyle güzel akıp gidiyorki birde bakıyorsun ortada fındık kabuğunu doldurmıyacak bir şey için hayatın tuz buz olmuş.

-Üzüldüm, sizide üzdüm tekrar tekrar özürdilerim dedi genç adam.

-Yok evlat üzülmene gerek yok. Biz hanımla yıllardır üzülüyoruzda elimize ne geçti. Sadece yüzümüzde daha derin çizgilerle beyazlaşmış saçlar ve paramparça olmuş bir yürek.. Ama biz alıştık be evlat. Hayat insana öyle şeyler sunuyorki,insan baştan bunları kaldıramıyacağını zannetsede zaman içinde bunlara öyle alışıyorki o dertlerle yaşamasını becerebiliyor.

-Derdiniz büyük galiba dede.

-Ne sen sor ne ben söyliyeyim evlat.

Yemek bitmişti kadın sofrayı toplarken delikanlıda kadına yardım ediyordu. Delikanlı yaşlı kadının ısrarlarına rağmen siniyi t ekrar eve kadar götürdü.

-Sen gelmeden az öncede bizim hanım senin sorduğun soru gibi soruyu bana sormuştu. Aradan bu kadar zaman geçmesine rağmen ne hanım bu soruyu zaman zaman sormaktan bıktı nede ben onun bu sorusunu ustalıkla savuşturmaktan bıktım. Gerçi hanım benim onu ustalıkla savuşturduğumu bildiği halde her zaman sessiz kalmayı seçiyordu.

-Dede, çok derinde galiba eskiye dayanan bir şeyleri kıpırdattım,yüzeye çıkarıp istemediğiniz halde önünüze koydum.

-Yok be evlat.Galiba bende bazı şeyleri anlatma ihtiyacını duyuyordum galiba.

-Buna deşarj olma diyorlar.Hani insanın içinde biriktiripte kimseye anlatamadığı bir şeyleri olurda zamanla bu insana sıkıkntı verir de insan o içindekileri anlatınca boşalır,feralar işte öyle bir şey bu deşarj olma.

-Öyle evlat öyle.

-Kahveleri getirdim,sen içmişsindi ama delikanlıyı yalnız bırakmıyasın diye yinede yaptım dedi yaşlı kadın.

-İyi olmuş dedi yaşlı adam.

Bir müddet sessizlik oldu.

-Sağolsun,delikanlı zamanla küllenmiş hatıraları tekrar ortaya çıkardı.

-Tekrar tekrar özür dilerim dedi genç adam.

-Özür dilemene gerek yok evladım,üzülme belkide iyi oldu sorman.Madem sordun sıkılmazsan anlatayım dediğin gibi bende deşarj olurum belki ha.

-Sen bilirsin,siz üzülmezseniz ben iyi bir dinleyiciyimdir dinlerim, dedi delikanlı.

Yaşlı adam sedirin üzerine daha bir rahat oturdu. Elindeki taş tesbihini yavaş yavaş çekerek anlatmıya başladığında yaşlı kadında başındaki örtüsünü düzelterek onu dinlemeye başladı.

- Bundan seneler seneler önce benimde çocuklarım ve bir eşim vardı. Eşim zaman içinde rahatsızlandı ve kısa bir süre sonra vefat etti.

-Allah rahmet eylesin dedi genç adam.

Yaşlı adam yüzünü denize doğru çevirerek anlatmıya devam etti.

-Aniden hayatımız değişti, çocuklarla baş başa kaldık. Zamanla ikinci eşimle tanıştım ve evlenmeye karar verdik. Ancak çocuklar bu durumu kabullenmekte zorlandılar. Zamanla ilişkilerimiz zayıfladı. Bir dizi yanlış anlaşılma ve kırgınlık sonucunda, buralardan uzaklaşıp yeni bir başlangıç yapmaya karar verdik.


Genç adam üzgün bir ifadeyle dinliyordu. "Üzülmeyin dede, her şeyin bir nedeni vardır," dedi nazikçe.


-"Haklısın evlat," dedi yaşlı adam, "Zamanla her şey yolunu bulur. Biz burada kendi huzurumuzu bulduk. Doğa, deniz ve birbirimize olan sevgiyle huzur dolu günler yaşıyoruz."


Yaşlı kadın sevecen bir gülümsemeyle, "Her yeni gün bir umuttur," diye ekledi.


Sessizlikte sadece dalga sesleri duyuluyordu. Genç adam biraz bekledikten sonra, "Sizinle tanışmak harikaydı. Bana güzel bir öğle vakti geçirme fırsatı verdiniz," dedi.


-Biz de tanıştığımıza memnun olduk," dedi yaşlı kadın. "Yolun tekrar düşerse mutlaka uğra."


Genç adam gülümsedi, ayağa kalktı ve yaşlı çifte veda etti. Motoruna binerken geriye dönüp el salladı. Yaşlı çift, ardından b gözlerle gence el sallayarak veda etti. Güneş yavaşça denizin ufkuna yaklaşırken, yaşlı çift huzurlu bir günün ardından denizi izlemeye devam etti.


Kamil Erbil 


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

AYAKKABI BOYACISI

Tadı Kalmadı

OTUR.. SIFIR...