Hoca

 

Hoca

 

Köyde artık bir hoca olduğu için herkes bir nebze olsun rahatlamıştı. Hem dini bilgileriyle, hem de cenaze törenlerinde gösterdiği hassasiyetle halkın gözünde daha da takdir topluyordu. Hoca, köylülerin acılarını paylaşıyor, cenaze işlemlerini büyük bir ciddiyetle yerine getiriyordu. Aylar geçti, kış aylarının soğuk günlerinden birinde köyde bir cenaze meydana geldi. Yine hocayı çağırdık. Hoca, yine aynı titizlikle cenaze işlemlerini yapmaya başladı. Cenazeyi yıkadı, kefenledi ve mahalleli cenazeyi gasilhane kapısına taşıdı. Her şey yolunda gidiyordu; ta ki hoca bir an seyirci durumundayken kendinin dışındaki birinin kendisine engel olmaya çalıştığını fark edene kadar. O anda hoca, “Daha önce anlaştığımız gibi, ben cenazeyi yıkayıp kefenleyene kadar hiç kimseyi buraya almayacaksınız,” dedi. Ama köylüler, bu kez bir öncekilerden farklı olarak, “Hoca, bu çok acil bir durum!” diyerek karşı çıktılar. İfadesindeki kararlılığı gören hoca, “Evet, anlaştık ama bu işin bir kuralı var ve bu kural benim için önemli. Cenazeyi saygıyla karşılamalıyız,” dedi. Cenaze sahibinin acısını anlayışla karşılayarak, köylüler durumu daha da içinden çıkılmaz bir hale getiriyordu. Sonunda, hoca derin bir nefes aldı ve “Tamam, cenaze yıkandı, kefenlendi. Şimdi alın cenazenizi.” diyerek kapıyı açtı. Herkesin yüzünde hafif bir rahatlama belirirken, hoca yine en önde, saygıyla cenazeyi taşımaya başladı. Bu olaydan sonra, köylüler hocanın ciddi tavırlarını bir hayli takdir etmeye başladılar. Artık, sadece bir hoca olarak değil, lider olarak da görünmeye başlamıştı. Sorunları çözmede ve ev işlerine katılmada daha aktif bir rol üstlendi. Böylece köydeki cenaze gelenekleri daha düzenli hale geldi. Hoca sadece ibadetleri öğreten biri değil, aynı zamanda hayatın temel kurallarını da hatırlatıyordu. Dini konulardaki bilgisi ve bir o kadar da insanlara olan saygısı sayesinde, köyde hem manevi hem de toplumsal bir birlik sağlıyordu. Böylece köy, hoca ile birlikte biraz daha kenetlendi. Artık herkes, acıların paylaşılmasının önemini biliyor ve hoca sayesinde birbirlerine destek oluyorlardı.

 

Kamil Erbil